زکیّه : پیراسته و باتقوا
زکیّه به معنی پاکیزه بودن از هرگونه پلشتی، گناه و یا صفات رذیله است. حضرت زهرا (س) مصداق‌بارز این اسم می‌باشد، همانگونه که آن گرامی در بعضی زیارات به این نام مورد خطاب واقع شده است: اَلسَّلامُعَلَیکِ اَیَّتُها الفاضلةُ الزَّکِیَّةُ؛(11)
محدَّثه: کسی که ملائکه با او سخن گویند
امام صادق می‌فرماید: همانا فاطمه (س)محدَّثه نام نهاده شد، زیرا فرشتگان پیوسته از آسمان فرودمی‌آمدند و ـ همانگونه که مریم دختر عمران را ندا می‌دادند ـ او را نیز ندا می‌دادند و می‌گفتند:
ای فاطمه! خداوند تو را برگزیده و پاکیزه گردانید و بر زنان جهان برتری داد. ای فاطمه!پروردگارت را فرمانبردار باش و در پیشگاه او سجود کن و با رکوع کنندگان رکوع نما!
از این رو فاطمه (س) با فرشتگان سخن می‌گفت و آنان نیز با او سخن می‌گفتند.(13)
زهرا : درخشنده
از امام صادق (ع) سؤال شد: چرا فاطمه (س) "زهرا” نامیده شده؟ فرمود: زیرا هنگامی که درمحرابش به عبادت می‌ایستاد، نور او برای اهل آسمان می‌درخشید، همچنان که نور ستارگان برای اهل زمین‌می‌درخشد.(14)
حوریه: فرشته خصال
پیامبر اکرم فرمود: زهرا (س) خلقتی از فرشتگان دارد که در قالبی از انسانها قرار گرفته است.(17)
عذراء: دوشیزه
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: پیامبر اکرم (ص) به درگاه خداوند رو آورده، عرضه داشت …خداوند! برای نزدیک شدن به تو، بهترین زن برگزیده، مادر انوار مقدس (ائمه‌اطهار)، زن فرشته خصال و همیشه‌پاک، و بانوی عذراء، فاطمة زهرا را پیش تو شفیع قرار می‌دهم.(19)
