اُمّ اَبیها عبارتی است عربی به معنای «مادر ِ پدر خویش». پیامبر اکرم(ص) با توجه به جایگاهی که دخترش حضرت فاطمه(س)نزد ایشان داشت، او را ام ابیها خطاب می‌کرد و این لقب در نزد شیعه همچنان آن بانو را تداعی می‌کند. ام ابیها به لحاظ صرف و نحوی، کنیهاست.

بنابر روایتـی که امام صادق(ع) از پدرش امام باقر(ع) نقل کرده‌ است، ام ابیها کنیه حضرت زهرا(س) است.[1]

عبدالله بن جعفر بن ابی طالب[2] و نیز امام کاظم(ع) دخترانی به نام «ام ابیها» داشته‌اند.[3

#آیینه_خدا