خدایا هرچه توخواهی
ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﻣﻮﺳﯽ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ :
ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺧﻮﺑﺖ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻨﻢ.
ﺧﻄﺎﺏ ﺍﻭﻣﺪ : ﺑﺮﻭ ﺗﻮ ﺻﺤﺮﺍ . ﺍﻭﻧﺠﺎ ﻣﺮﺩﯼ ﻫﺴﺖ ﺩﺍﺭﻩ
ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﻣﯿﮑﻨﻪ. ﺍﻭ ﺍﺯ ﺧﻮﺑﺎﻥ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﻣﺎﺳﺖ .
ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻭﻣﺪ ﺩﯾﺪ ﯾﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﻫﺴﺖ ﺩﺍﺭﻩ ﺑﯿﻞ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﻭ
ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺣﻀﺮﺕ ﺗﻌﺠﺐ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﭼﻄﻮﺭ ﺑﻪ ﺩﺭﺟﻪ
ﺍﯼ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺑﺎﻥ ﻣﺎﺳﺖ.
ﺍﺯ ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﭘﺮﺳﯿﺪ. ﺟﺒﺮﺋﯿﻞ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩ : ﺍﻻﻥ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﺑﻼﺋﯽ ﺑﺮ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﺒﯿﻦ ﺍﻭ ﭼﯽ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﻪ . ﺑﻠﯿﻪ
ﺍﯼ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺶ
ﺭﻭ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩ . ﻓﻮﺭﺍ ﻧﺸﺴﺖ.
ﺑﯿﻠﺶ ﺭﻭ ﻫﻢ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺟﻠﻮﯼ ﺭﻭﺵ.
ﮔﻔﺖ : ﻣﻮﻻﯼ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﻨﺎ ﻣﯽ ﭘﺴﻨﺪﯾﺪﯼ ﻣﻦ
ﺩﺍﺷﺘﻦ ﭼﺸﻢ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺷﺘﻢ .
ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﮐﻮﺭ ﻣﯽ ﭘﺴﻨﺪﯼ ﻣﻦ ﮐﻮﺭﯼ ﺭﺍ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ
ﺑﯿﻨﺎﯾﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ .
ﺣﻀﺮﺕ ﺩﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺭﺿﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ.
ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﻭ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﻣﻦ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮﻡ ﻭ
ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﺍﻟﺪﻋﻮﻩ .
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺩﻋﺎ ﮐﻨﻢ ﺧﺪﺍ ﭼﺸﺎﺗﻮ ﺑﻬﺖ ﺑﺮﮔﺮﺩﻭﻧﻪ.
ﮔﻔﺖ : ﻧﻪ.
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ : ﭼﺮﺍ؟
ﮔﻔﺖ :
ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻮﻻﯼ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺭﻡ ﺗﺎ ﺁﻧﭽﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ
