عنوان: حکایت وقت رسیدن مرگ

یه بنده خدا نشسته بود داشت تلویزیون میدید که یهو مرگ اومد پیشش

مرگ گفت : الان نوبت توئه که ببرمت

طرف یه کم آشفته شد و گفت : داداش اگه راه داره بیخیال ما بشو بذار واسه بعد

مرگ : نه اصلا راه نداره. همه چی طبق برنامست. طبق لیست من الان نوبت توئه

اون مرد گفت : حداقل بذار یه شربت بیارم خستگیت در بره بعد جونمو بگیر

مرگ قبول کرد و اون مرد رفت شربت بیاره

توی شربت 2 تا قرص خواب خیلی قوی ریخت

مرگ وقتی شربته رو خورد به خواب عمیقی فرو رفت

مرد وقتی مرگ خواب بود لیستو برداشت اسمشو پاک کرد و نوشت آخر لیست و منتظر شد تا مرگ بیدار شه

مرگ وقتی بیدار شد گفت : دمت گرم داداش حسابی حال دادی خستگیم در رفت!

به خاطر این محبتت منم بی خیال تو میشم و میرم از آخر شروع به جون گرفتن می کنم!

نتیجه اخلاقی: در همه حال منصفانه رفتار کنیم و بی جهت تلاش مذبوحانه نکنیم!

عنوان: داستانی از گول زدن ضمیر ناخودآگاه

ناپلئون هیل که یکی از نویسندگان به نام علم موفقیت است میگه “الان وقت آن رسیده که به صورت قانونی ضمیر ناخودآگاه خودمون رو فریب بدیم"! داستان از این قراره که:

آقایی بود در فرانسه و ایشون داروساز بود به اسم “امیل کوئه". امیل کوئه علاوه بر داروسازی، محقق هم بود. یه روز یکی از رفقای امیل میاد در داروخونه و میگه: “امیل من فلان بیماری رو دارم و میخام بهم دارو بدی".

بیماری دوست امیل از اون بیماری هایی بود که حتما نیاز به نسخه پزشک داشته و امیل نمی تونسته به او دارو بده. امیل به دوستش میگه: “من نمیتونم دارو بدم. حتما باید بری پیش پزشک” رفیقش هم میشینه وسط داروخونه میگه “یا دارو میدی یا بیرون نمیرم!”

امیل میبینه که این رفیقش از داروخونه بیرون برو نیست. یه پاکت قرص تقویتی میده بهش و میگه “اینم داروت. برو بخور خوب میشی”

رفیق امیل میره و امیل یه نفس راحت میکشه. یه مدت بعد رفیقش میاد میگه “امیل اومدم تشکر کنم. خوب شدم. مرسی"!

ایمل میدونسته که چیزی که به او داده واقعا دوای دردش نبوده! فکر میکنه “چرا این اتفاق افتاد؟” شروع به یک سری تحقیقات میکنه. این تحقیقات به دو شاخه تقسیم میشه. یک شاخه اش منجر به کشف جدیدی در علم پزشکی میشه به اسم “دارو نما"!

بیمارانی هستند که فکر می کنن اگه روزی شونصد تا قرص نخورن و شصت تا سوزن بهشون نزنن، خوب نمیشن. از دارونما برای این افراد استفاده میشه. یه چیزی قلابی به او میدن که واقعا دارو نیست تا که اون رو بخوره و اثر روانی اون موجب بهبودیش بشه. امروزه از دارو نماها، هم در پزشکی و هم در روانشناسی استفاده میشه.

و اما شاخه ی دوم تحقیقات امیل کوئه:

امیل با خودش گفت “من مطمئنم که این قرص دوستم رو خوب نکرده. اون من رو قبول داشت. گفت امیل تو باید به من دارو بدی. منم یه چیزی بهش دادم و گفتم برو این خوبت میکنه. احتمالا میزانی که من رو قبول داشت، باورم کرده بود، جمله ای که بهش گفتم، فکری که جمله ی من در ذهن او ایجاد کرد، خوبش کرده”

امیل کوئه تحقیقات مفصلی رو کرد و یک جمله ای رو درست کرد.

این جمله رو در کشور های مختلف به انسان های مختلفی که توی زندگیشون مشکلات زیادی داشتند، پیشنهاد شد که مرتب این جمله رو بگند. جمله چی بود؟

“زندگی من هر روز از هر جهت بهتر و بهتر می شود”

هزاران نفر مورد تست قرار گرفتن و تنها کاری که می کردن این بود که صبح تا شب راه می رفتن و می گفتن “زندگی من هر روز از هر جهت بهتر و بهتر می شود” و جالبه بدونید که درصد بسیار بالاییشون در زمانی کوتاهی اعلام کردن که ما مشکلاتمون حل شده است! در واقع گول زدن ضمیر ناحودآگاه.

عنوان: عاشق دختر و معرفی خواهرش

دختری در راه می رفت که پسری او را دید و دنبال او روان شد. دختر پرسید که چرا پس من می آیی؟

پسر گفت: بر تو عاشق شده ام.

دختر گفت : بر من چه عاشق شده ای، خواهر من از من خوبتر است و از پس من می آید، برو و بر او عاشق شو.

پسر از آنجا برگشت و دختری بدصورت دید، بسیار ناخوش گردید و باز نزد دختر رفت و گفت: چرا دروغ گفتی؟

دختر گفت : تو راست نگفتی.

اگر عاشق من بودی، پیش دیگری چرا رفتی؟

عنوان: حس مشترک پسرک و پیرمرد

پسرک گفت : “گاهی اوقات قاشق از دستم می افتد”

پیرمرد گفت: “من هم همینطور “

پسرک آرام نجوا کرد: “من شلوارم را خیس می کنم”

پیرمرد خندید و گفت : “من هم همینطور”

پسرک گفت : “من خیلی گریه می کنم”

پیرمرد سری تکان داد و گفت: “من هم همین طور”

اما بدتر از همه این است که … پسرک ادامه داد : “آدم بزرگ ها به من توجه نمی کنند”

بعد پسرک گرمای دست چروکیده ای را حس کرد: “می فهمم چه حسی داری… می فهمم…!”

عنوان: داستانی از قانون جذب

من عاشق سفرم، سفر و جاهای جدید بهم آرامش میده. یه روز داشتم فیلم Eat Pray Love رو می دیدم . توی این فیلم شخصیت داستان به سه کشور ایتالیا، هند و اندونزی سفر می کنه. وقتی فیلم به قسمتی رسید که جولیا رابرتز توی جزیره ی بالی ساکن شده، دقیقا گفتم :من یه روز همین جایی که تو نشستی می شینم. اون موقع نه پولی برای سفر داشتم نه برنامه ای، اما مدام خودم رو اونجا تصور می کردم.

دو ماه بعد به طرز شگفت انگیزی در یک مسابقه برنده شدم و به اندونزی دعوت شدم.

در اولین فرصت بلیط بالی گرفتم اما حتی توی ذهنم نبود که برم همون خونه محل فیلمبرداری اون فیلم رو ببینم. باز هم قانون جذب منو با دوستی هندی آشنا کرد و اون ازم پرسید. راستی دلت می خواد خونه ای که این فیلم توش فیلمبرداری شده رو ببینی؟ و این بود که دو ماه بعد من روی همون سکویی نشستم که جولیا رابرتز توی فیلم نشسته بود!